Howdy, y’all!

Zaterdag zijn we van Shamrock naar Amarillo gereden. Ondanks dat het maar een korte rit was van zo’n 150 kilometer, was het toch een zeer intensieve dag. De hitte begint ons toch af en toe parten te spelen. Vandaag is het ruim 38 graden, in de steden met stapvoets rijden bij de vele stoplichten bijna niet uit te houden. De ventilatieritsen van de motorjas maximaal open en ook de grote rits een klein stukje open om de rijwind te kunnen voelen. 
Onderweg komen we nog een aantal leuke dingen tegen, zoals het prikkeldraadmuseum. Dit vonden de mannen helemaal geweldig! Nooit geweten dat er zoveel soorten prikkeldraad waren en dat er zelfs een ware ‘prikkeldraadoorlog’ geweest is. Bij dit museum komen we een groep Japanse toeristen tegen die ons graag op de foto zetten. Die zullen wel denken, dat geloven ze thuis nooit als we vertellen dat er mensen gaan motorrijden tijdens de hittegolf ;-)

Na het museum rijden we door naar de kleine versie van de Caddilac Ranch, maar dan gemaakt met VW Kevers, de Beatle Ranch. Bizar om te zien. In Nederland zou dit niet mogen, heb je de Arbo op je dak. Hier kan alles lijkt het. Na deze stop rijden we gauw door, de temperatuur loopt behoorlijk op. Bij Amarillo hebben we nog 1 stop voor de stempel in ons paspoort. Hier worden we ook weer vriendelijk ontvangen en krijgen we gelijk koud water in onze handen geduwd. Ik denk dat we er  oververhit uitzagen…

Het gaat richting 15 uur, het warmste tijdstip van de dag. We krijgen dan ook het advies gelijk naar het hotel te gaan en doen dat ook. In het hotel frissen we ons op en gaan kijken in het museum naast het hotel. Dit gaat over de Native American. Een heel mooi museum met veel vrijwilligers. Wederom een warme ontvangst met veel verhalen en krijgen we een speldje van het stadje. We hebben onderhand een mooie verzameling bijeen! Hier krijgen we de tip om naar de locale canyon te gaan. Een leuke attractie die helaas vaak wordt overgeslagen door toeristen. Gezien de temperatuur doen we dit met de auto. Het is ongeveer een half uur rijden en dan een uurtje door de canyon rijden. Wat een geweldige ervaring, zo machtig mooi om te zien! Alles is vlak hier en ineens is daar een canyon! Je voelt je zo klein als je daar staat! Het is al tijden erg droog, met de warme wind wordt het stof omhooggeblazen en komt er zo een grote stofwolk op ons af. Best een onheilspellend gevoel..de zon verdwijnt even als de stofwolk voorbij komt. Wat een aparte ervaring en mooi dat we dit hebben kunnen meepikken! Het is half 8 en tijd om wat te gaan eten en op tijd naar bed. Morgen willen we naar Tucumcari rijden en gelet op de temperaturen op de route willen we wat vroeger vertrekken om de ergste hitte voor te zijn. 
 

Tot de volgende blog!